Throwback: waarom gymkleding vroeger eigenlijk best fout was

Tik ‘schoolgym vroeger’ in bij je ouders en ze leggen in geuren en kleuren uit waarom hun shorts in de was nooit kleiner werden, en waar zweetplekken ooit nog gewoon mochten bestaan. Mode is veranderlijk, maar sportplezier blijft – en gelukkig zijn we inmiddels ver afgedreven van het tijdperk van kriebelige gympakken en regenboogbeenwarmers. Laten we samen nuchter (en een tikje gniffelend) terugblikken op gymkleding vroeger, en waar wij als fanatieke sporters nu liever onze sprongen mee maken.

Pure nostalgie: gymkleding vroeger bestond uit katoen en… katoenen zenuwen

Gymkleding vroeger was een vak apart. Wat echt opvalt als je oude klassenfoto’s bekijkt, is de bijna universele keuze voor het katoenen shirtje, kleine shorts en soms gymschoenen waar nu je enkel spontaan van om zou slaan. Polyester werd rond 1970 een beetje hip, maar het overgrote deel van de 20e eeuw sportte je gewoon in katoen. En dat was te merken – vooral tijdens een intens partijtje touwtrekken of slagbal.

Die iconische blauwe of witte gymbroekjes kon je na vijf minuten flink zweten linea recta uitwringen. Comfortabel? Niet bepaald. Maar we zijn legaal chic de klimrekken opgeklommen. En je wist: een vlek mocht pas met de volgende wasbeurt verdwijnen (met een beetje pech twee weken later).

Tijdloos fout of gewoon charmant?

Veel foute looks van toen zijn tegenwoordig zelfs een beetje hip. Denk aan een oversized sweater, witte sokken tot je knie en slippertjes onder je gympanty. Nee, functioneel is het allemaal niet – maar het heeft wel wat. Die overduidelijke sport-T-shirts van vroeger, altijd minstens vijf maten te groot, waren onze eerste kennismaking met ‘one size fits all’, en dat gold blijkbaar ook voor het zelfvertrouwen van jonge sporters.

• Gymschoenen met rubberen neus (maar nul demping)
• Panty onder je korte broek vanwege ‘fatsoen’ – maar het zweet liep gewoon via je enkels alsnog je schoenen in
• Kleuren die nooit meer uit de mode raken omdat ze eigenlijk nooit in de mode waren: dieprood, babyblauw, (neon)geel, of ondefinieerbaar beige

Wat droegen sporters vroeger écht?

Als we het hebben over gymkleding vroeger, dan denken wij direct aan de jaren tachtig en negentig, de tijd van cassettedecks in de sportzaal en joggende moeders in windjackjes. Maar elk decennium had zijn eigen rare favorieten:

• Jaren 50/60: T-shirt met korte mouwen, katoenen shorts tot nét onder de bil, gymtas van linnen of leer.
• Jaren 70: De eerste kleurenexplosie: felgekleurde shirts, opvallende streepjes op shorts en adidas-achtige sneakers.
• Jaren 80: Beenwarmers, hoofdbanden, en de aerobicsrage – alles mocht als het fel was.
• Jaren 90: Soms ineens een ‘sweater over alles’, sportieve trainingspakken en magische zweetbandjes die meer als mode-item dienden.

Wat altijd bleef? De onmiskenbare geur van de ‘ouderwetse’ gymzaal na een uur koprollen. Trouwens, alles was unisex: verschil tussen jongens- en meisjeskleding maakte niemand zich druk om. Best verfrissend eigenlijk.

Zweet, geur en weinig rek: de keerzijde van gymkleding vroeger

Waar we nu gewend zijn aan ademende materialen en slimme details, had gymkleding vroeger vooral één eigenschap: simpelheid. Je droeg jarenlang hetzelfde shirt, vaak overgeërfd van een broer, zus of neef, en qua pasvorm koos je gewoon het minst onflatteuze model uit de gymzak. Elastiek was niet altijd elastisch. En, eerlijk is eerlijk: wie ooit een polyester sportbroek in augustus aantrok, weet dat duurzaamheid voor je huid toen nog géén prioriteit was.

Met de huidige aandacht voor comfortabele sportkleding en bewuste materiaalkeuze zouden de dappere sporters uit de vorige generatie nu waarschijnlijk opgelucht ademhalen. Tegenwoordig letten we op arbeidsomstandigheden en hergebruik, terwijl in de jaren 90 vooral niemand precies wist wat ‘duurzaam’ of ‘fair’ eigenlijk betekende. We mogen trouwens gerust kritisch zijn: katoen is op zich vriendelijk, maar vraagt in productie weer veel water.

Stijlfouten met hun eigen charme

We zouden kunnen gniffelen om de onscherpe kleuren en rare materialen, maar ergens is het best fijn dat je je in die gymzaal niet druk hoefde te maken om je outfit. De échte blunders? Die hadden vooral te maken met modieuze keuzes thuis:

• Een sport-BH bestond praktisch niet, alles schudde vrolijk mee – voor comfort was geen budget.
• Sokken? Wit, tot boven je enkels, in de verkeerde tinten en altijd slippend in je schoen.
• Matchende setjes waren er niet. Het was pakken wat schoon was (of bijna schoon rook).

Toch ontstonden er zo ook mooie tradities: je eerste shirt met klassenlogo, je felbegeerde medaille na de estafette, en die ene literaire heldendaad bij slagbal die voor altijd in schoolherinneringen staat gegrift.

Wat kunnen wij leren van gymkleding vroeger?

Eigenlijk veel meer dan je zou denken. Allereerst: sportplezier zit niet in een perfect strakke yoga legging of een modieuze top. Lekker bewegen deed je – en doe je – uiteindelijk om je goed te voelen, niet om gezien te worden. Daarnaast: duurzaamheid, materiaalbewustzijn en arbeidsomstandigheden zijn nu véél belangrijker dan toen.

Bij Conquer kiezen wij bewust voor slimmere materialen en eerlijke productie. Geen loze claims: we kijken bij iedere collectie naar herkomst, impact en comfort. Zo zorgen we ervoor dat je comfortabel de rekstok (of gewoon je yogamat) trotseert, zónder kriebelende naden.

Krijg je zelf nostalgie naar sport van vroeger? Wie weet helpen nieuwe prestaties juist het beste in een moderne gym outfit.

Veelgestelde vragen

Waarom was gymkleding vroeger vaak van katoen?

Cotton (katoen) was goedkoop, makkelijk te wassen én ruim beschikbaar. Synthetische stoffen werden pas populairder vanaf de jaren 70, maar ademend of sneldrogend? Dat werd het pas veel later.

Is vintage gymkleding duurzaam?

Niet altijd. Oudere sportkleding is soms van stevig katoen, maar productie en materiaalkeuze werden toen minder bewust gemaakt. Wil je echt duurzaam? Kijk naar hergebruikte stoffen en verantwoorde productie zoals bij moderne sportmerken.

Zou je weer in gymkleding van vroeger kunnen sporten?

Natuurlijk, maar qua comfort en prestaties zijn we wel héél erg vooruitgegaan. Toch iets te warm, stroef of weinig stretch? Pak je frisse sportset maar weer uit de kast!

Leuk weetje

In de jaren 80 werden gymschoenen soms nog met witte tandpasta gepoetst – niet voor de geur, maar gewoon omdat het wit dan “net nieuw” oogde!

Meer inspiratie voor comfortabele, moderne sportkleding? Bekijk onze collectie